- تعلیم دادن آیینمان به آخرین ذریه حضرت داود بر روی زمین، مطلبی است که من اکنون آن را به شما عرضه می کنم.
- «کانسروتیسم (2) که حکمای اندیشمند ما آن را عامل هدایت و پرورش فکر تمام بشریت می دانند، قبل از هر چیز باید جزء برنامه آموزش باشد.
- گروه معینی از نسل داود، شاه و وارثین او را نه براساس قرابت، بلکه براساس استعداد و توانایی پیاده کردن مسایل اسرارآمیز سیاسی در زمینه مملکت داری، آماده و انتخاب می کنند. به شرط آنکه هیچکس جز فرمانروا ازاسرار سیاسی سردرنیاورد. هدف این روش آن است که نمی توان حکومت را به کسانی که از مسایل سری آگاه نیستند، محول کرد.
- به اینگونه افراد (فرمانروایان) یاد داده می شود که براساس مقایسه تجربیات گذشته، مشاهده تحولات سیاسی - اقتصادی و نیز به کمک علوم اجتماعی، برنامه هایی را که قبلاً ذکر کردیم، پیاده کنند. خلاصه آنکه روح قوانین لایتغیری که طبیعت، خودش وضع کرده است تا افراد طبق آنها با هم رابطه برقرار کنند، به رهبران آموخته می شود.
- اگر این افراد هنگام آموزش، ضعف، نرمش و سایر خصوصیاتی که موجب تزلزل قدرت می شوند، ازخود نشان دهند، آنگاه عامل وراثت نادیده گرفته می شود. و این عامل شرط لازم برای جلوس برتخت شاهی به حساب نخواهد آمد. زیرا فردی که دارای صفات بالا باشد از عهده اداره مملکت برنخواهد آمد و پادشاهیش خطرناک خواهد بود.
- کسانی که با قاطعیت عمل کنند، حتی اگر بی رحم هم باشند حکمای اندیشمند ما زمام فرمانروایی را به آنان می سپارند.
- در مواردی که شاهان ضعف اراده و یا هر نوع بی کفایتی دیگری از خود نشان بدهند، باید طبق قانون، زمام فرمانروایی را به دستهای توانای دیگر بسپارند.
- برنامه کار شاه اززمان حاضر تا آینده موعود، برای همه پوشیده و مکتوم خواهد ماند. حتی برای کسانی که خود را نزدیکترین مشاور او می خوانند. تنها خود شاه و سه تن کفیل وی می دانند که در آینده چه وضعی پیش خواهد آمد.
- شخص شاه، اراده خلل ناپذیرش مسلط بر خود و ملت است و همانگونه که سرنوشتش از دیگران متمایز است، کسی نمی داند با منش و خلق و خویی که دارد، آرزوی رسیدن به چه هدفهایی را درسرمی پروراند و لذا کسی که راهی را نمی شناسد، جرأت سد کردن آن راه را پیدا نخواهد کرد.
- استنباط ما این است که توانایی و ظرفیت ذهن شاه باید با برنامه های دولت متناسب باشد. به همین دلیل تا امتحاناتی را که به وسیله حکمای اندیشمندمان ازوی به عمل می آید، نگذراند، نمی تواند بر تخت شاهی جلوس کند.
- برای آنکه مردم شاهشان را بشناسند و دوست داشته باشند، وی باید در میادین و محلهایی که افراد برای مبادله افکار گردهم می آیند، حضور پیدا کرده و با مردم به گفتگو بپردازد. این کار باعث وصلت دو نیرویی (شاه و مردم) می شود که ما اکنون آنها را از طریق ایجاد رعب و وحشت از هم جدا کردهایم.
- ادامه اینگونه رعب ووحشت تا زمانی که هر دو نیرو به طور جداگانه به زیر سلطه ما درآیند، امری اجتناب ناپذیر وضروری است.
- پادشاه یهودیان نباید پیرو عواطف و امیالش باشدو نیز باید به غرایز و عواطف تند و تیز خویش اجازه ندهد که برعقلش غلبه کند. زیرا پیروی از عواطف، بدتر از هر چیزی نظم ذهن را از بین می برد، آدمی را بی دقت بار می آورد و فکر را به بی رحمانه ترین فعالیتها وامی دارد.
- شاه عظیم الشأن، حامی و پشتیبان انسان و ذریه مقدس حضرت داود، باید تمام خواستها و تمایلاتش را فدای مردم کند. او باید نمونه و سمبل بی گناهی باشد.
امضاء کنندگان: نمایندگان عالی رتبه یهود
................... (Anotates).................
1) فراماسون (freemason) به انجمنهائی گفته می شود که دارای فعالیتهای پنهانی هستند و اعضای این انجمنها نباید آیین و رسوم آنرا بازگو کنند. دستگاه فراماسونری دارای انجمنهای محلی ای است موسوم به لژ. انجمنهای فراماسونری به وسیله لژها با هم ارتباط پیدا می کنند. در ابتدای قرن 18 و 19 میلادی دستگاه فراماسونری رونق سیاسی بسیاری یافت و پادشاهان و سیاستمداران فراوانی به عضویت آن در آمدند. جورج واشنگتن اولین رئیس جمهور امریکا، گوته شاعر آلمانی و ادوارد هدفتم پادشاه انگلستان عضویت این دستگاه را داشتند. در اواخر قرن 19 و اوایل قرن 20 شعب دستگاه فراماسونری در خاورمیانه تأسیس شد ولژهای آن در کشورهای ایران، مصر و ترکیه بوجود آمد و وسیلهای برای پیشرفت سیاستهای اروپائی در این کشورها شد. در زمان ناصرالدین شاه میرزاملکمخان اولین لژ فراماسونری را در ایران بر پا کرد. اما بعلت مخالفت حکومت وقت دوام زیادی نکرد. پس از میرزا ملکم خان لژهای فرانسوی و انگلیسی در ایران به وجود آمد و به فعالیتهای سیاسی خود تا قبل از پیروزی انقلاب ادامه دادند. (دائرةالمعارف فارسی جلد دوم بخش اول صفحه 1852.) برای اطلاع بیشتر از نحوه فعالیتهای فراماسونری در ایران، به کتاب» فراماسونری در ایران«نوشته اسماعیل رائین رجوع شود.
2) کانسروتیسم (Conservative Judaism) شاخهای از دین یهود است که بعضی از قسمتهای تورات را تغییر داده و تسلیم و اطاعت محض در برابر قدرت رهبران مذهبی (ربی) را خواستار است. به علاوه تغییر پارهای از عبادات و مراسم مذهبی را مطابق با نیازهای زمان مجاز می داند. (مترجم