رجعت

رجعت

منظور از رجعت چیست؟ چه زمانى واقع مى شود؟ چه کسانى مشمول رجعت مى شوند؟ و فلسفه آن چیست؟ واژه « رجعت » در لغت به معنى بازگشتن است، و اصطلاحاً به معنى بازگشتن و زنده شدن مؤمنان خالص و کافران محض، بعد از ظهور امام زمان( علیه السلام ) است.
قرآن کریم به مسأله ى رجعت اشاره کرده و وقایع و رخدادهایى را نسبت به امت هاى پیشین و بنى اسرائیل نقل کرده است، مانند داستان «عزیر پیامبر» که مُرد و بعد از صد سال زنده شد( 1 )
(  سوره بقره، آیه 259  ) داستان جمعیتى که خدا آن ها را میراند و بعد آن ها را زنده کرد  . (  سوره بقره، آیه 243  ) داستان هفتاد نفرى که حضرت موسى ( ع )براى رفتن به کوه طور انتخاب نمود و در وادى کوه طور بعد از این که صاعقه آن ها را فرا گرفت، مردند و بعد خدا آن ها را زنده نمود .  سوره بقره، آیه 55 و 56. داستان کشته ى بنى اسرائیل که بعد از زدن قسمتى از گاو به آن زنده گشت سوره بقره، آیه 73. زنده کردن مرده ها توسط حضرت عیسى ( علیه السلام ) سوره مائده، آیه 110. داستان پرنده هایى که حضرت ابراهیم ( علیه السلام ) آن ها را کشت، گوشت آن ها را مخلوط نمود و هر قسمتى از آن را بر کوهى نهاد و بعد آن ها را خواند و زنده شدند سوره بقره، آیه 260.
از مجموع این داستان ها امکان وقوع رجعت اثبات مى شود (  گرچه این موارد از مصادیق اصطلاحى رجعت نیست  ) روایات در خصوص رجعت، متواتر است به نحوى که وقوع رجعت را مسلّم مى کند. علاوه بر این، مسأله ى رجعت مورد اتفاق علماى شیعه و از مسائل ضرورى مذهب شیعه است علامه مجلسى در بحارالانوار، ج 53، حدود 200 روایت صریح پیرامون رجعت، از بیش از 40 نفر از روات ثقه و بزرگ نقل کرده است و فرموده: بیش از 50 کتاب توسط علماى بزرگ پیرامون رجعت نوشته شده است.
رجعت بعد از ظهور امام زمان (  علیه السلام  ) و در زمان حکومت جهانى ایشان پدید خواهد آمد. در روایات آمده که مؤمنان خالص و کافران و مشرکان محض مشمول رجعت مى شوند، و در زمان حکومت امام زمان (  علیه السلام  ) زنده خواهند شد. همچنین در روایات از افراد به خصوصى نام برده شده است که زنده خواهند شد، مانند حضرت رسول اکرم ( ص )، ائمه( ع )
 حضرت عیسى ( علیه السلام )، جمعى از اصحاب پیامبر ( صلى الله علیه وآله وسلم ) چون سلمان، مقداد، جابر بن عبدالله انصارى و ... و اصحاب کهف. در روایات تصریح شده است نخستین امامى که رجعت مى کند، امام حسین ( ع ) است و ایشان مدت طولانى حکومت مى کند، به گونه اى که از کثرت سن ابروهایش روى دیدگانش مى ریزند
 بحارالانوار، ج 53، ص 46.
علاوه بر تواتر روایات رجعت، در ادعیه و زیارات هم به رجعت اشاره شده است; از جمله در زیارت جامعه مؤمن بایابکم، مصدّق برجعتکم ... زیارت آل یاسین و انّ رجعتکم حق لا ریب فیها. زیارت وارث انى بکم مؤمن و بایابکم موقن. زیارت عاشوراان یرزقنى طلب ثارک مع امام منصور من اهل بیت محمد ( صلى الله علیه وآله وسلم ). و دعاى عهد اللهم ان حال بینى و بینه الموت ... فاخرجنى من قبرى. براى رجعت دو حکمت و فلسفه ذکر کرده اند:
1 ـ تکمیل حلقه ى تکاملى مؤمنان خالص و چشیدن کیفر دنیوى کافران محض.
2 ـ نشانه ى عظمت خدا و مسأله ى رستاخیز براى انسانها تا با مشاهده ى آن به اوج معنوى و ایمان برسند.